بررسی نقش والدین در آموزش شهروندی دیجیتال به کودکان

1403/02/01 0 نظر بازدید : 60

از آنجایی که فرزندان ما زمان زیادی را صرف استفاده از فضای مجازی مختلف می‌کنند، چگونه می‌توانیم به آن‌ها کمک کنیم تا در محیط آنلاین، ایمن بمانند و مسئولانه رفتار کنند؟

والدین یکی از افراد مهم و تاثیرگذار در آموزش نحوه استفاده ایمن و سالم از اینترنت هستند. همان‌طور که معلمین در کلاس‌های درس، درباره اصول ایمنی در محیط‌های آنلاین صحبت می‌کنند، والدین نیز می‌توانند پیام‌های آموزشی و سواد رسانه‌ای کودکان خود را در خانه تقویت کنند و برای تبدیل کردن کودکان به شهروندان دیجیتال خوب و تاثیر‌گذار مشارکت قدرتمندی داشته باشند. 

در این مقاله قصد داریم این موضوع را بررسی کنیم که چگونه والدین می‌توانند به کودکان در آموزش شهروندی دیجیتال کمک کنند، پس پیشنهاد می‌کنیم همراه ما باشید. 

ایمن ماندن در محیط آنلاین
طبق گفته الیجیا لاول (Elijah Lawal) مدیر امنیت ارتباطات آنلاین گوگل در انگلستان، « این موضوع حیاتی است که وقتی کودکان با موقعیت‌های سخت آنلاین مواجه می‌شوند، بتوانند به‌راحتی و بدون هیچ نگرانی، از فرد دیگری درخواست کمک کنند.» بنابراین سعی کنید در برخورد با کودکان مهربان و قابل اعتماد باشید تا اگر فرزندتان در فضای مجازی دچار مشکل شد، بتواند آن را به‌راحتی با شما در میان بگذارند.

حفاظت از حریم خصوصی کودکان در فضای آنلاین
اینترنت، بازتابی از دنیای واقعی است، بنابراین اغلب همان توصیه‌هایی که در زندگی واقعی وجود دارد، در مورد امنیت در فضای آنلاین نیز صدق می‌کند.

به کودکتان بیاموزید که هر فرد غریبه‌ای که در محیط آنلاین باعث ناراحتی او شود، یا هر فردی که اطلاعات خصوصی مانند آدرس ایمیل، شماره تلفن، آدرس و نام مدرسه را از او بخواهد، (به‌ویژه اگر در ازای آن هدایایی را ارائه دهد) مسدود یا گزارش (report) کرده یا آن را به بزرگ‌ترها اطلاع دهد.  

صحبت کردن با افراد در محیط آنلاین
به لطف فناوری دیجیتال، ما اکنون به روش‌های مختلف مانند ایمیل ، پیام‌های متنی و تماس‌های تصویری با دنیای اطراف خود در ارتباط هستیم؛ بنابراین این موضوع اهمیت دارد که کودک شما خطرات بالقوه‌ صحبت با دیگران در محیط آنلاین را  نیز درک کند. 

در این فضا اگر فردی ناشناس، سعی می‌کند با کودکتان ارتباط برقرار کند، مطمئن‌ترین کار این است که پاسخ او را ندهد، یا به والدین یا بزرگسالان خود بگوید و از آن‌ها درخواست کمک کند.

احترام گذاشتن به خود و دیگران
گاهی اوقات، همه ما به این یادآوری نیاز داریم که در دنیای مجازی و پشت نام‌های کاربری و عکس‌های نمایه، در واقع یک فرد واقعی با احساسات واقعی وجود دارد و ما باید با آن‌ها درست و با احترام رفتار کنیم.

یک قانون مهم در دنیای آنلاین وجود دارد: «با دیگران آنگونه رفتار کنید که دوست دارید با شما رفتار کنند.». اما با این وجود از آن جایی که لحن گفتار در فضای مجازی به‌خوبی مشخص نیست، آنچه برای یک نفر شبیه شوخی به نظر می‌رسد، ممکن است برای دیگری اذیت‌کننده باشد، بنابراین نوع واکنش و رفتار در محیط آنلاین حساسیت و اهمیت بیشتری نیز دارد. کودکان می‌توانند با به‌کاربردن کلمات مثبت، تشویق نکردن رفتارهای بد، لایک نکردن یا پاسخ ندادن به نظرات یا پست‌های آزاردهنده، الگوی آنلاین خوبی برای دوستانشان باشند.

خریدهای آنلاین
برای محدود کردن دسترسی کودک به برنامه‌ها، باید دستگاه‌های خود را طوری تنظیم کنید که کودک اجازه نداشته باشد بدون رضایت شما خرید کند. البته این کار جایگزینی برای آموزش خرید مسئولانه و همراه با نظارت، به آن‌ها نیست. همچنین می‌توانید از این فرصت استفاده کنید و به آن‌ها یادآوری کنید که جزئیات حساب یا کارت بانکی خود را با فردی ناشناس به اشتراک نگذارند. 

کنترل مدت زمان استفاده از  گوشی یا دستگاه‌های دیجیتالی
برای کنترل میزان استفاده از  گوشی یا دستگاه‌های دیجیتالی یا حضور در فضای مجازی، می‌توانید در خانه یک سری قوانین داشته باشید که هم برای بزرگسالان و هم برای کودکانتان اعمال شود، برای مثال:

• در اتاق خواب‌ها حق استفاده از تلفن همراه نداریم تا در شب خواب راحتی داشته باشیم.

• ما برخی از برنامه‌ها را در طول تعطیلات یا زمان‌های دیگر حذف می‌کنیم تا میزان حواس‌پرتی خود را کاهش دهیم.

• ما درباره برنامه‌هایی که باید روی دستگاه‌های دیجیتال خود داشته باشیم یا نداشته نباشیم، با یکدیگر مشورت می‌کنیم.

نقش والدین در تربیت شهروند دیجیتال
در این مقاله توضیح دادیم که فناوری‌های دیجیتالی می‌توانند برای یادگیری، کار، یا به عنوان مثال حفظ ارتباط با دوستان و خانواده مفید باشند، اما استفاده نادرست از آن‌ها نیز ممکن است منجر به جعل هویت، زورگویی سایبری یا مشکلات دیگر شود.

بنابراین، توجه به بحث شهروندی دیجیتال و نقش والدین در آموزش مفاهیم شهروندی دیجیتال بیش از هر زمان دیگری ضروری است؛ زیرا جامعه ما به شهروندانی نیاز دارد که برای رویارویی با چالش‌ها در دنیایی که در آن هیچ تمایزی بین آنلاین و آفلاین بودن وجود ندارد، آموزش دیده و آماده باشند.